«Η θέα του χώρου μου προκάλεσε ένα αυθόρμητο γέλιο...»

Ηπειρωτικός Αγων, Κυριάκος Ρόκος

Την περασμένη Τετάρτη δημοσιεύσαμε στη στήλη «Η Φωτογραφία της Ημέρας» το κρυμμένο -ανάμεσα σε ψυγεία, σκουπιδοτενεκέδες και τραπεζοκαθίσματα- έργο του Κυριάκου Ρόκου. Σήμερα ο γιαννιώτης γλύπτης με επιστολή του στον «Η.Α.» μιλά για την απογοήτευση που του προκαλεί η συγκεκριμένη εικόνα σε κάθε επίσκεψή του στην πόλη. Ακόμη, προειδοποιεί για την εγκατάλειψη και άλλων έργων και εκφράζει την ελπίδα τα πράγματα να αλλάξουν με τη νέα δημοτική αρχή.

Η επιστολή του κ. Ρόκου έχει ως εξής:

Αγαπητέ
κύριε Γιώργο Απηλιώτη

Σας ευχαριστώ πολύ για την ευαισθησία σας, ν' ασχολείστε με τα, για άλλους καιρούς, αυτονόητα. Το σημερινό σας δημοσίευμα, στον ‘Ηπειρωτικό Αγώνα’ (23-2-2011), ομολογώ, ότι απάλυνε ελαφρώς, την απογοήτευση μου αφού, φτάνοντας στα Γιάννενα, για την εκδήλωση ‘Μνήμη Παύλου Βρέλλη’ της Ε.Η.Μ, επισκέφθηκα το μνημείο ‘του άγνωστου εργάτη’ κάτι που κάνω κάθε φορά, σαν φθάνω στον τόπο μου, μπας κι έχει αλλάξει τίποτα.

Αν΄ αυτού η θέα του χώρου μου προκάλεσε ένα αυθόρμητο γέλιο... Πότε δεν φανταζόμουν, μέχρι ποιο σημείο, μπορεί να φτάσει η γελοιότητα αντιαισθητικών μυαλών που καταφέρνουν να μας εξουσιάζουν. Στην κατάντια του ‘άγνωστου εργάτη’ και κόντρα στις κατά καιρούς, διαμαρτυρίες, μια άθλια, ογκωδέστατη κατασκευή μας υποδεικνύει με τεράστια γράμματα ‘τη στάση ζωής’ μας καταστρέφοντας, ακόμα και τα τελευταία, κεντρικά απομεινάρια μιας εποχής, που σέβονταν το πανάρχαιο ‘παν μέτρον
άνθρωπος’ τρανή απόδειξη της καφροσύνης μας, για τους επισκέπτες της πόλης. Αναρωτιέμαι πώς δεν βρέθηκε κανένας Γιαννιώτης, με βούρδουλα και κλωτσιές, να ενεργοποιήσει τις ξεχασμένες ευαίσθητες χορδές μας που έχουμε την τύχη να κουβαλάμε.
Άλλα η αδιάφορη εξουσία, αδιαφορία διδάσκει.

Εύχομαι ο νέος Δήμαρχος με τη νέα δημοτική αρχή, που γνωρίζω το όραμα του, να μην ‘χαθεί στην μετάφραση’... αναζητώντας τις ‘δημοκρατικές διαδικασίες’... στο κομμάτι που αφορά τον πολιτισμό. Οι πρώτες, έμμεσες, ανέξοδες, κινήσεις τους, φανερώνουν την συνέπεια των λόγων του, και την ελπίδα μας ότι πράγματι πολλά μπορούν ν’ αλλάξουν .
Και μην ξεχάσω, εύχομαι ακόμα... η μαρμάρινη προτομή του Αργυρόκαστρου στα Λιθαρίτσια να μην πέσει στην τετραετία του και σκοτώσει κάποιον, αφού την γλίτωσε ο προηγούμενος Δήμαρχος...
Προς Θεού κοιτάξτε, τι γέρσιμο πήρε.

Σας ευχαριστώ
Κυριάκος Ρόκος