Ολόκληρο το άρθρο εδώ
Στήν υπερτροφική Παμβώτιδα η τύχη τών νεκρών οργανισμών είναι σήμερα τό πιό ευαίσθητο σημείο της τροφικής διαχείρισης. Η απουσία οξυγόνου επιταχύνει την συσσωρευτική διαδικασία τού βούρκου στον βυθό της.
Το πάχος της λάσπης (βούρκος) έφτασε το μισό μέτρο.
Η φυτοβλάστηση εξαφανίστηκε και η παρουσία τού οξυγόνου μετά τά 5 μέτρα είναι μηδενική.
Στο ανοξικό περιβάλλον των πυθμενικών υδάτων η δραστηριοποίηση τών σαπροβακτηριδίων εντείνει τήν παραγωγή επικινδύνων αερίων.
Οι υψηλές θερμοκρασίες των νερών μειώνουν την δραστικότητα τού οξυγόνου, η οξύτητα τους αυξάνει, τά ψάρια πεθαίνουν και η ζωή σβήνει. (...)
Η μείωση της στάθμης είναι η σαφής προειδοποίηση για την καταστροφική ύπαρξη τών αναχωμάτων καί τήν εξουδετέρωση τού συστήματος των πηγαίων υδατίνων εισροών στις ρίζες τού Μιτσικελιού (Σεντενίκου, Ντραμπάτοβας, Κρύας).
No comments:
Post a Comment