(...) Η λίμνη Παμβώτιδα χάνει διαρκώς έκταση, τα μπαζώματα παραμένουν, τα αναχώματα στερούν 2.000 στρέμματα από την επιφάνεια του νερού. Το νερό από τη δυτική πλευρά του Λεκανοπεδίου δεν μπορεί να φτάσει στη λίμνη, διότι, λέει, το επίπεδο της στάθμης στην Παμβώτιδα βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο. Σπίτια και επιχειρήσεις χτίζονται σε βάλτους και το πολιτικό προσωπικό χαϊδεύει τα αυτιά στους επίδοξους ιδιοκτήτες νέων οικημάτων σε κοντινή απόσταση από την Παμβώτιδα Οι βροχές ποτέ δεν θα σταματήσουν να πέφτουν και όσο η ασύδοτη και άναρχη κατάσταση παραμένει και τα όποια προσωπικά συμφέροντα κυριαρχούν έναντι των συλλογικών αναγκών το πρόβλημα θα παραμένει.
Συμπέρασμα: Το υδραυλικό σύστημα του Λεκανοπεδίου κατέρρευσε και οι αρμόδιοι θα πρέπει να ανασκουμπωθούν. Μόνο η επιφάνεια της λίμνης να αυξανόταν –με το γκρέμισμα των αναχωμάτων- ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος θα αντιμετωπιζόταν.
Και ο σχεδιασμός, αν υπάρξει, δεν μπορεί να αγνοεί αυτονόητα. Ο νέος «υδραυλικός» -ακόμη κι αν είναι Πολωνός- οφείλει να λάβει υπόψη του το γεγονός ότι τα καιρικά φαινόμενα μετατρέπονται σε ακραία από τη στιγμή που φορείς και ιδιοκτήτες εκτάσεων θεωρούν αυτονόητο ότι θα πρέπει να χτίσουν κάθε σπιθαμή γης και η λίμνη να χάσει και άλλη έκταση και επιφάνεια.
No comments:
Post a Comment