Τι δεν είναι το καταφύγιο αδέσποτων

Ηπειρωτικός Αγων, Γιώργος Τσαντίκος
εσώ

κα Πηνελόπη Φλαούνα, η οποία είναι μέλος της Πρωτοβουλίας Εθελοντών για τα αδέσποτα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (...)

Μάλιστα, αναφέρει πως, παρότι το πανεπιστήμιο ενέκρινε 1.500 ευρώ για τη στείρωση των ζώων, τα χρήματα δεν έχουν δοθεί ακόμη. Πριν από αυτή την απόφαση, οι στειρώσεις γίνονταν με έξοδα της καθηγήτριας του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Μαντώς Παπαδάκη. «Ένας μικρός αριθμός των σκυλιώνείχαν στειρωθεί από την Greek Animal Rescue και ένα μέρος χρημάτων προσφερόταν γι’ αυτό το σκοπό από τους λιγοστούς πόρους της ΚΙ.ΔΙ.ΖΩ.» (...)

Τονίζει ότι το καταφύγιο έχει ανάγκη από μόνιμο προσωπικό, το οποίο δεν μπορεί να υποκαταστήσουν οι εθελοντές και πολύ περισσότερο, το καταφύγιο δεν μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος μόνιμης διαβίωσης, βρίσκουμε δηλαδή ένα αδέσποτο και το φυλακίζουμε εκεί «ανθρωπιστικά». Το καταφύγιο έχει το ρόλο του κέντρου όπου τα ζώα θα συγκεντρώνονται, θα θεραπεύονται από τυχόν ασθένειες, θα στειρώνονται, θα τους γίνεται σήμανση και «εάν το καταφύγιο λειτουργήσει ως χώρος μόνιμης διαβίωσης, κάτι που αντιτίθεται στο νόμο (λόγω σχεδιασμού του κτηρίου και συνθηκών), πολύ σύντομα θα γεμίσει από ζώα τα οποία θα βρίσκονται σε άσχημες συνθήκες διαβίωσης και με την έλλειψη χρηματοδότησης από πλευράς του κράτους, το όλο εγχείρημα θα καταρρεύσει»