Wednesday, August 4, 2010

Μεταξύ Αμάραντου και μαρασμού

Ηπειρωτικός Αγων, Βασίλης Ασωνίτης
Εδώ


Στην ιστορία ενός τοπου προσωπικές εμπειρίες γίνονται πολλές φορές πολύτιμοι μάρτυρες αδυναμιών μιας κοινωνίας. Αυτό συνέβη μ’ ένα ζευγάρι γνωστών από τη Θεσσαλονίκη. Πάσχα τού 2010 βρεθήκανε στα Γιάννενα. Λάτρεις της πόλης από το 1970. Από το σχολείο ακόμη. Φτασμένοι επιστήμονες σήμερα. Οι εντυπώσεις τους μ’ ενδιαφέρανε. Η γνώμη τους με προβλημάτισε. «Τα Γιάννενα δεν είναι πλέον Γιάννενα. Η λίμνη βρωμάει». Είναι οι μόνοι επισκέπτες που έχουν αυτή την εντύπωση; Η συνήθεια αμβλύνει την κρίση του Γιαννιώτη. Τον απομακρύνει από την επισήμανση τού προβλήματος. Το πρόβλημα όμως παραμένει.(...)

Είναι σημαντική προειδοποίηση ότι εάν δεν ασχοληθούμε σοβαρά με την πόλη μας, με τη λίμνη και ειδικά με την αποκατάσταση τής κατεστραμμένης βιολογικής ισορροπίας τού οικοσυστήματος τότε η αποστασιοποίηση των επισκεπτων θα είναι μια μόνιμα οδυνηρή κατάσταση για τον τόπο μας. (...)

Νεότερο παράδειγμα η αναθεση μελέτης μεταφοράς νερού από τον Α μ ά ρ α ν τ ο. Αιτιολογικό; « Θα έρθει η περίοδος πού (Οι πηγές Κρύας και Τούμπας) Δεν θ’ ανταποκρίνονται στίς αναγκες καταναλωσης τού λεκανοπεδίου». Είναι δυνατον; Παρ’ όλη την αλόγιστη σπαταλη νερού επί σειρά δεκαετιών, παρ’ ολες τίς ανεξέλεγκτες και παράνομες αντλήσεις τα αποθέματα τού συνολικού υδρολογικού συστήματος παραμενουν σοβαρά. Η πολιτική στην ορθή κατεύθυνση είναι αυτή πού μπορεί ν’ αυξήσει σημαντικά το υπάρχον δυναμικό. Φτανει να σκύψουμε πάνω από την φύση με σεβασμό και υπευθυνότητα. Αφήστε τον Αμάραντο να παραμείνει αμάραντος και αμόλυντος όπως είναι και ν’ ασχοληθούμε σοβαρά με τ’ αποθέματα τού λεκανοπεδίου, σπουδάζοντας ιδιαίτερα τον υδρολογικό του θησαυρό. 13.623.552 κυβικά νερού πετιούνται κάθε χρόνο άχρηστα στον αύλακα τού Περάματος.

No comments: