Νέοι Αγώνες, Του Βασίλη Ασωνίτη
"Πριν από χιλιάδες χρόνια η φύση χάρισε στο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων ένα μοναδικό οικοσύστημα. Μια λίμνη με ένα όμορφο νησί και τους υδροβιότοπους της Λαψίστας, της Αμφιθέας, της Ανατολής και της Κατσικάς. Η λίμνη ήταν το κέντρο ενός περιφερειακού συστήματος οικοσυστημάτων, των υδροβιοτόπων. Κάθε υποσύστημα είχε δικά του στοιχεία και δομές.
Λίμνη και βιότοποι αποτελούσαν μια συγκροτημένη κοινότητα ένα ενιαίο οικοσύστημα. Πυρήνας της αλληλεξάρτησης τους ήταν ένα τέλειο συγκρότημα ενεργειακών σχέσεων. Η πλούσια βλάστηση των βιοτόπων δέσμευε σεβαστές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακος κατά την διαδικασία της φωτοσύνθεσης και τροφοδοτούσε με αρκετές ποσότητες απελευθερωμένου οξυγόνου την ατμόσφαιρα της πόλης και τα νερά της λίμνης.
Η συμμετοχή τους βιοτόπων στην παράγωγη της φυτομάζας (πρωτογενής παράγωγη) για το συνολικό οικοσύστημα ανερχόταν στο 83%. Η συνδρομή του λιμενικού τομέα στο 17% (Μπιολόγκιε Πέαρσον). Το μικρό βάθος και τα χλιαρά νερά τους με την χαμηλή υδρόβια βλάστηση πρόσφεραν ιδανικές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό των υδρόβιων οργανισμών.
Η Λίμνη έτρεφε τότε σχεδόν όλα τα Γιάννενα με βιολογικό ψάρι από τα φυσικά ιχθυοτροφεία. Ο ακρωτηριασμός της λίμνης την απομόνωσε από τους απαραιτήτους για την επιβίωσή της βιοτόπους, ανέστειλε την κυκλική λειτουργία των θερμικών ρευμάτων και έσπασε την τροφική αλυσίδα της πλούσιας σε ενέργεια τροφομάζας και οξυγόνου.
Τα βιολογικά εκκολαπτήρια για ψάρια και χέλια σφραγίστηκαν. Η λίμνη μας έμεινε μόνη, χωρίς καμία βοήθεια από τον περιβάλλοντα χώρο. Τουναντίον ο χώρος αυτός αναπτύσσεται με τον χρόνο σε στοιχείο καταστροφής."
Ολόκληρο το άρθρο εδώ
No comments:
Post a Comment